معنی گهر گداز - جستجوی لغت در جدول جو

گهر گداز

فرهنگ لغت هوشیار

آنکه یا آنچه آهن را ذوب می کند، گدازندۀ آهن

(رَ)

آنکه آهن گدازد:
بر این روزگاری برآمد براز (ظ: دراز)
دم آتش و رنج آهن گداز
گهرها یک اندر دگر ساختند
وزآن آتش تیز بگداختند.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

گوهرگداز

(نَ / نِ)

گوهرگدازنده. آنکه گوهر را گدازد، کنایه از شیشه گران است: آخر از ریگ گوهرگدازان چنان شیشۀ صافی کردند و از شورۀ خاک جهان این قالبهای لطیف ظاهر کرده اند. (معارف بهاء ولد ص 120)

لغت نامه دهخدا

گهرانداز

(سِ اَکَ)

مخفف گوهرانداز. رجوع به ذیل همین کلمه شود

لغت نامه دهخدا